-
1 autentyczn|y
adj. 1. (prawdziwy) [historia] authentic, true; [wydarzenie] true, actual; [uczucie] genuine- autentyczna hrabina a genuine countess- autentyczny miłośnik sztuki a true a. genuine art lover- film oparty jest na autentycznych wydarzeniach the film is based on true events- w tej rodzinie panuje autentyczna bieda this family is genuinely poor2. (oryginalny) [akt, nagranie, podpis] authentic, genuine- załączono autentyczny dokument the original document was enclosed3. (szczery) [zainteresowanie, radość] genuine- dzieci są autentyczne children are genuine a. sincere4. (niewątpliwy) genuine- miał autentyczny talent he had real a. genuine talent- była autentyczną indywidualnością she had genuine a. real personalityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > autentyczn|y
См. также в других словарях:
rzeczywisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rzeczywistyiści, rzeczywistytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istniejący naprawdę; taki, który naprawdę miał miejsce; realny, faktyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świat rzeczywisty.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
